14 januari 2007
Nu alle vier grote muziekmaatschappijen Digital Rights Management-technieken bij het oud vuil lijken te hebben gezet, blijken veel consumentenorganisaties en -advocaten zich bezorgd te maken over de vervanger die de bedrijven daarvoor hebben gevonden: digitale watermerken. De experimenten daarmee zijn de laatste tijd zeer aanzienlijk toegenomen. 'Watermarking offers copyright protection by letting a company track music that finds its way to illegal peer-to-peer networks. At its most precise, a watermark could encode a unique serial number that a music company could match to the original purchaser', zo zegt een van deze advocaten. De muziekmaatschappijen zeggen dat ze zeker niet van plan zijn watermerken in die extreme vorm toe te passen. Warner en EMI zijn helemaal niet bezig met onderzoek naar digitale watermerken en Sony en Universal gebruiken in hun DRM-vrije muziek alleen 'anonymous watermarks that won't trace to an individual'. Privacy-advocaten echter wijzen er op dat 'the watermarking is likely to produce fresh, empirical data that copyright material is ping-ponging across peer-to-peer sites — data the industry would use in its ongoing bid to tighten copyright controls, and to browbeat internet service providers to implement large-scale copyright-filtering operations'.
'It gives them the ability to put pressure on policy makers and ISPs to do filtering', zo zegt Fred Von Lohmann, advocaat van de Electronic Frontier Foundation. Eric Garland, Chief Executive Officer van de onderzoeksgroep BigChampagne, zegt dat de analyse van gewatermerkt verkeer met 'forensic precision' kan worden uitgevoerd en dat 'the results could give the music industry hard evidence of copyright music transiting specific internet providers' networks. … Any empirical evidence that harm is being done to their legitimate business is a huge asset when it comes to their bargaining power with ISPs and third-party partners'. Vorige week was Sony BMG de laatste van de grote muziekmaatschappijen die aangaf te downloaden muziek zonder DRM te willen verkopen. Alle andere maatschappijen maakten vorig jaar al een dergelijke 'move' bekend, om in staat te zijn beter te kunnen concurreren met Apple's iTunes-muziekwinkel, die ongeveer 80 % van de download-markt in handen heeft. Watermerken worden 'digitally woven into the fabric of a download and do not restrict listeners from making backup copies or sharing music with friends, as does DRM coding'. Watermerken zijn ontwikkeld 'to survive all typical kinds of processing, including compression, equalization, D/A and A/D conversion, recording on analog tape and so forth. It is also designed to survive malicious attacks that attempt to remove or modify the watermark from the signal, including changes in time and frequency scales, pitch shifting and cut/paste editing'. Universal en Sony weigeren bekend te maken welk bedrijf hun watermerktechnologie heeft ontwikkeld en wat ze zullen doen met de informatie die uit de analyse van het verkeer naar boven komt. Art Brodsky van Public Knowledge, had zijn antwoord echter wel snel klaar. 'They'll do anything they can to get ammunition, including submitting the information to Congress, publishing research and whatever, so long as they can blame everything on piracy'. Von Lohmann speculeerde zelfs dat 'watermarks could even enable ISPs to filter out peer-to-peer traffic when they detect a copyright work in transit'. Maar, zo gaat hij verder, 'It's too soon to conclude that watermarks will be put to that kind of Orwellian use'. Hij is er echter niet gerust op, dat moge wel duidelijk zijn.
