Nogmaals: belangrijke documenten niet in de prullenbak

5 september 2005

Steve Ballmer, topman van Microsoft, heeft in zijn woede verklaard dat
hij Google zou ‘afmaken’, terwijl hij een stoel door zijn kantoor smeet
toen een van zijn senior software-engineers hem meldde dat hij het
bedrijf verliet om te gaan werken voor Google. Deze uitspraak,
vastgelegd voor het gerechtshof in Washington, is het laatste
afgevuurde salvo in een steeds smeriger wordende rechtzaak tussen
Microsoft en Google over de overgang van Kai-Fu Lee in juli. Wij hebben
hierover al eerder bericht. Microsoft ziet in deze overgang een
aantasting van het concurrentiebeding dat het contractueel met Lee is
overeengekomen. In een verklaring onder ede verklaarde Mark Lucovsky,
een andere leidende software engineer die Microsoft verliet voor Google
in november 2004, dat Ballmer een woedeaanval kreeg toen Lukovsky hem
daarvan op de hoogte bracht. ‘At some point in the conversation, Mr.
Ballmer said: ‘Just tell me it’s not Google.’ At that point, Mr.
Ballmer picked up a chair and threw it across the room hitting a table
in his office’, zo vertelt Lukovsky, die er vervolgens aan toevoegt dat
Ballmer in een tirade verviel over Google’s CEO en uitriep: ‘I’m going
to f***ing bury that guy, I have done it before, and I will do it
again. I’m going to f***ing kill Google.’


Deze verklaring van Lukovsky is het laatste wapenfeit in de juridische
strijd tussen Microsoft en Google over de Lee-zaak. Google stelt dat
Microsoft alles in het werk stelt om haar werknemers van Google weg te
houden. Google verklaart dat als Lee voor Google gaat werken hij niet
gaat werken of adviseren: ‘in any of the technical areas identified in
Microsoft’s proposed preliminary injunction. Rather, pending trial, he
will open a product development center in China, and staff it with
non-Microsoft personnel.’ Ondertussen echter komen er allerlei emails
en documenten boven tafel die Microsoft in het gelijk lijken te stellen
en dat Lee, gestimuleerd door beloften van Google, zijn contract
verbroken heeft. Het lijkt er zelfs op tw eijzen dat Lee zelf contact
met google gezocht heeft. Dit alles komt naar voren uit allerlei emails
die door Microsoft uit de prullenbak van het emailprogramma geplukt
zijn op de centrale servers van het bedrijf. Op 7 mei blijkt Lee een
mail verzonden te hebben naar de CEO van Google waarin hij stelt dat
hij gehoord heeft dat google een onderzoekscentrum in China wil openen
en dat hij daar graag eens over van gedachten wil wisselen. Lee
beschrijft zichzelf in die email als een ‘Corporate VP at Microsoft
working on areas very related to Google.’ Microsoft merkt
tegelijkertijd op dat Lee naar zijn biografie op het bedrijfsnetwerk
van Microsoft linkt, dat Google als bewijs gebruikt dat Lee’s werk niet
gerelateerd wat aan dat wat hij bij Google zou gaan doen. Microsoft
heeft ook diverse emails van Lee gevonden aan Google’s CEO betreffende
de recrutering van personeel voor het onderzoekscentrum alsmede de te
voeren strategie. ‘In early June 2005, Dr. Lee engaged in active e-mail
correspondence with Google employees…regarding specific candidates
that Google was considering–or candidates Dr. Lee wanted them to
consider–for Google’s China R&D facility. Dr. Lee gave detailed
feedback and Google acted on his recommendations.’ Daarnaast blijkt uit
de mails dat Lee een white paper over de mogelijkheden voor Microsoft
in China heeft doorgemaild naar Google op 7 juni. In dat via mail
doorgezonden document waren het Microsoft logo, de
Microsoft-medewerkers die aan de paper meewerkten en de aanbevelingen
voor Microsoft, verwijderd. Opmerkelijk zijn twee emails waarin Lee
Google adviseerde over het recruteren van medewerkers van Microsoft in
China. En als laatste: een email van Omed Kordestani, Vice-President
van Google, waarin deze het volgende meldt: ‘It was nice talking to you
and learning about your insights into a
successful approach to Google’s operations in China.’ Al met al is de
situatie niet in het voordeel van Lee veranderd. Voor record managers
zijn er verschillende lessen te leren uit deze casus, waarvan de
voornaamste is: verzend vertrouwelijke communicatie niet vanaf de
computers van het bedrijf ! En doe ze vooral niet in de prullenbak !

Share This:

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.