I-Free, een in Moskou gevestigd internetbedrijf, en haar app Girls Around Me domineert het privacy debat deze week (althans zou dat moeten doen….) en betekent wellicht het eind van een lange periode van digitale privacy naiviteit (althans zou dat moeten doen…) .
Laten we nog maar eens duidelijk maken dat er consequenties zitten aan gedrag en dat online bedrijven vertrouwen op onze gegevens om geld te verdienen. Ze zullen niet plotseling beginnen met het beschermen van die gegevens. Of beter: stoppen met activiteiten die het mogelijk maken geld te verdienen met deze gegevens. Of we moeten bereid zijn voor het gebruik van hun ‘diensten’ te betalen…. Het wordt dus tijd dat we ons bewust worden van wat we online aan het doen zijn.
De app ‘used Foursquare and Facebook data to automatically pinpoint the location of specific women near users’. De Russische ontwikkelaar verklaarde dat ‘the app uses publicly available information and provides the same functionality as many other apps. But we believe it is unethical to pick a scapegoat to talk about the privacy concerns. We see this wave of negative as a serious misunderstanding of the apps’ goals, purpose, abilities and restrictions’. Deze laatste opmerking deed het bedrijf de das om, want uiteraard zijn zij niet het slachtoffer. De app met het suggestieve logo – een naakt vrouwensilhouet op een radar – is sinds de lancering in december al ruim 70.000 keer gedownload.
Hoe de ontwikkelaar van de bewuste app, het Russische i-Free, dat allemaal flikt? Door gebruik te maken van Google Maps en van de info die de dames zélf vrijgeven op twee populaire sociale media, Foursquare en Facebook. Foursquare is een sociaal netwerk dat zijn leden de kans geeft om andere gebruikers te laten weten in welke bar of op welk terrasje ze zitten. Girls Around Me voegt daar de info aan toe die de dames zelf op hun publieke facebookpagina hebben gepost. De app genereert dan op het scherm van de iPhone een Google Maps-kaart met de locatie, de foto en vaak ook de relatiestatus van de nietsvermoedende dames. En dan is het voor mannen-met-plannen een koud kunstje om hun ‘slachtoffer’ te benaderen met enige voorkennis.
In principe doet I-Free niet verkeerds in het verzamelen en presenteren van informatie. Het aggregeerde publiek beschikbare informatie, met gebruik van API’s die vrijelijk zijn gedistribueerd door deze netwerken. Een commentator: ‘You could argue, as many did, that the app crossed a moral or behavioral line, because the women it presented hadn’t signed up to be displayed on Girls Around Me, and had no idea their movements were being tracked and their information aggregated in such a stark, and yes, scary fashion. We’re past that point online, however. It’s time to realize, internalize, and truly understand that publishing anything publicly online means you have, in fact, opted in. And you probably won’t like where your data eventually ends up’. En dat is maar al te waar.
Wat I-Free deed was aantonen wat er allemaal mogelijk is in de wereld van publiekelijk gedeelde sociale data. Diezelfde commentator: ‘It’s kind of like last year, when we all realized how Spokeo and other data brokers harvest publicly available information to create unbelievably detailed dossiers about people. It was shocking, it felt like it should be illegal, but it’s not’.
Privacybewustzijn in een online-omgeving is en van de grootste angsten van Facebook, want dat schaad het bedrijfsbelang aanzienlijk. Een collectief einde van Internet naiviteit zal er op lange termijn voor zorgen dat de wijze waarop bedrijven omgaan met persoonlijke gegevens verandert. Als we vervolgens moeten betalen om van die bedrijfsdiensten gebruik te kunnen maken, moeten we maar voor lief nemen.
En als we niet willen betalen ? Dan moeten we vooral niet gaan klagen als die pukante foto’s, die we zelf op Facebook geplaatst hebben ons blijven achtervolgen. Want: gratis diensten bestaan niet…. Ook online bedrijven moeten geld verdienen. De waarde van Facebook zit niet in de dienst die het aanbiedt, maar in al die persoonlijke gegevens die zijn opgeslagen. Want geld moet er toch worden verdiend.
