4chan is een Engelstalig internetforum. 4chan werd op 1 oktober 2003 opgericht door de toen 15-jarige “moot”. Het forum draait vooral om het plaatsen en becommentariëren van afbeeldingen. Gebruikers kunnen volledig anoniem afbeeldingen en reacties plaatsen over alle denkbare onderwerpen. De site is gebaseerd op het Japanse internetforum Futaba Channel. Het meest populaire (en beruchte) onderdeel van 4chan is het Random board, genaamd /b/.
De site is in de loop van de tijd een rol gaan spelen in internetactivisme. 4chan heeft een rol gespeeld in het ontstaan van het begrip Anonymous als een groep anonieme mensen die gecoördineerde acties uitvoert op internet.
Cole Stryker‘s nieuwe boek over 4chan en Anonymous, Epic Win for Anonymous, werd pas gepubliceerd op 1 september van dit jaar, maar de doodsbedreigingen, pizza-leveranties en tijdschriftabonnementen komen al in grote getale bij de auteur aan. Stryker konigde de verschijning van zijn boek uitgebreid aan op het /b/-board, dus de reactie was niet onverwacht. Het eerste antwoord dat hij ontving was ‘Kindly kill yourself immediately’. Ondertussen is zijn huisadres (tot en met het correcte appartementsnummer) via Twitter verspreidt. En hij is ingeschreven voor elke e-mail spamlist die beschikbaar is op deze planeet.
De eerste regel van /b/ is helder: ‘One doesn’t talk about /b/’. Een boek er over schrijven kon dan ook niet goed worden ontvangen, wat de boodschap ook was. Stryker neemt het zoals het komt, en zegt ook weinig te vrezen te hebben. ‘In order for Anonymous to intimidate you, you have to give them the tools to find out information’. Er zijn geen naaktfoto’s van hem op het Web te vinden en hij heeft geen geheime blog waarin hij een of andere uiterst vreemde hobby of sexuele deviatie verkondigd. ‘The worst they can do is send me garbage in the mail’, zo zegt hij.
En dat is ook wat er gebeurt. Hoewel deleden van de /b/-board denken dat ze een ‘shadowy group of merciless bastards’ zijn’, blijkt zo stelt Stryker dat ‘that illusion is shattered a bit when someone takes readers on an ethnographic journey into their heart of darkness’. Hij begrijpt het en vergelijkt het met de ‘anger you might feel after a favorite indie band signs with a major label and your little sister plasters their posters across her room. I’m actually pretty sympathetic toward Anonymous in the book’.
Dat wil niet zeggen dat Stryker het ‘donkere’ karakter van het platform niet erkent. Hij begint zijn boek met het proberen beantwoorden van de vraag ‘Why would somebody want to be a part of this ?’, want ‘4chan’s /b/ board, in particular, has been known for child pornography, adult pornography, targeting young kids for harassment, anti-social behavior of all kinds, hate speech, and just about anything else one might imagine. … But it has also been one of the strongest meme-creation points on the ‘Net, spawning everything from ‘lolcats‘ to catchphrases like ‘epic win !’ to Rickrolling. It has done so with a purity of motive, too; unlike sites like Reddit, 4chan has no karma points or reputation system. Users almost all post anonymously and many share pictures they have created’. Voor Stryker toont 4 chan pure creativiteit, ‘the joy of creating something interesting or funny for others to see’.
Stryker is sceptischer daar waar het gaat over de overlevingskansen van Anonymous, die uit de rangen van 4chan ontstond. ‘Because the movement has no real direction, it can be hard to sustain any particular political program; all it takes is some 14-year old with a plan to attack some harmless organization to discredit the group in the public’s eyes. Anyone can take up the flag of Anonymous. I don’t think they’re ever going to be a serious force in terms of political activism—they’re just too conflicted in what they want to accomplish’.
Wat de toekomst ook brengen mag van 4chan en Anonymous, beide groepen dienen zich voor te bereiden op meer verhandelingen over hun activiteiten. Zo verscheen vorig jaar /b/: The Random Anonymity Culture And A New Direction For Anonymous, Stryker’s boek Epic Win is net verschenen en andere boeken zitten in de pijplijn.
Beide groepen krijgen nu de sociologische behandeling die een paar jaar geleden Second Life ten deel viel. Boeken als Coming of Age in Second Life: An Anthropologist Explores the Virtually Human, The Making of Second Life: Notes from the New World, en I, Avatar: The Culture and Consequences of Having a Second Life kwamen en gingen. Zal de fascinatie met 4chan en Anonymous langer stand houden ?
